16-11-2006 a 23-11-2006

Esperanza antisistema

É a frase da semana, sen dúbida ningunha "no tener pagas extra me tiene mártir.... No es que haga números a final de mes, ¡es que muchas veces no llego!" (xornal.com). Unha boa publicidade para un libro (a biografía de Esperanza Aguirre que seguramente acabará coma un best seller deses). Si, ten motivado comentarios de todo tipo, como por exemplo o que aparece en “Betanceiros que queredes”. Ou esta outra que recolle frases divertidas, ou non, desta señora. Entre elas esta "Sara Mago, una excelente pintora" (Refiriéndose al Premio Nóbel de Literatura José Saramago.1997.) ou estoutra tan preocupante "Cataluña acabaría hundida en un régimen nacionalista-socialista en el que se impondría el pensamiento único. No sé si decir que nos tratan como si fuéramos judíos en la Alemania nazi, como decía Francesc de Carreras (miembro de Ciutadans de Catalunya) en un artículo..."

E que realmente non hai nada que radicalice máis que chegar mal a fin de mes. Esperanza Aguirre, abandeirada dun partido de Orden, derivando cara un partido antisistema como se quere definir a si mesmo Ciutadans de Catalunya.

Ciutadans de Catalunya

Claro que agora tamén sabemos que Albert Rivera, líder do partido que se autodenomina independente e de esquerdas, Ciutadans de Cataluya, foi militante do PP durante varios anos, dende setembro de 2002 ata abril de 2006, chegando a ser apoderado electoral do PP nas eleccións de marzo de 2004. Como opinan en Repolos de Betanzos, o timo da estampita.

Claro que, se lemos a entrevista ao Sr. Robles, (secretario xeral e deputado deste partido) publicado no xornal el plural.com, a súa ideoloxía queda máis clara. Non digo que non sexan antisistema, todo depende do sistema contra o que estean, mesmo Hitler, por poñer un exemplo, estaba contra o sistema democrático ¿non?. Para entendelo, algunhas frases:

No somos un partido de izquierdas, sino un partido socialdemócrata con tintes de liberalismo progresista… (claro, ¿non?)

Nosotros tenemos un discurso que pasa por no avergonzarnos de ser españoles ni de lo español. Y como Piqué no está en esos parámetros, parte de su electorado nos vota a nosotros. (¿Piqué é pouco menos que un nacionalista catalán para eles?. Máis claro, ¿non?)

Se les ha acusado de ser los candidatos de la COPE y de El Mundo ¿qué hay de verdad en eso? No tenemos nada que decir, porque es verdad (despois procura aclarar algo, e coido que si, que o aclara..., que mesmo Jiménez Losantos (Cope) pediu o voto para eles)

Con Franco hubo gente que pudo ir a la Universidad, pero con este sistema, los jóvenes de barrios obreros no van nunca a la Universidad.

-¿Cuáles son las principales iniciativas parlamentarias que van a impulsar en esta nueva etapa? Lo primero: cerrar todas las oficinas de acción lingüística y que así no se sancione por cuestiones de lengua a nadie. Después, derrocar la política de inmersión lingüística. (Totalmente claro, xa sabemos as dúas cousas que máis lles preocupan, o catalán e o catalán ¿non?)

O urbanismo chega a Galicia.

Ou iso parece. Agora e aquí todo diós quere construír. Na costa. Só o concello de Barreiros ten dado 6.000 licenzas nun ano, a dúas por habitante actual. Claro que nós sabemos que non é certo, que xa antes había destas cousas, e que tampouco Florentino inventou iso de meterse despois no sector enerxético, senón preguntémoslle a Paco.

De todos xeitos parece que sempre ten que haber alguén con ganas de amolar e, neste caso, tócalle a Xunta. ¡Non van e queren prohibir construír a 500 metros da costa!. ¡Os melloriños terreos para meter cemento! ¡Xa son ganas de amolar, oh!. E non nos vale que digan que xa é así en, por exemplo, Asturias. Para unha vez que os alcaldes do PP e os empresarios queren seguir o seu propio camiño, sen copiar a ninguén...!.

Cambio climático.


Non é só en materia urbanística e de vivenda, co dos 500 metros da costa ou co 45% de vivendas sociais, onde a Xunta pretende cambiar o de “sempre foi así”. Por exemplo, aquí nunca se fixo nada contra o cambio climático. ¿A quen se lle ocorre?, ¿e se hai quentamento global que?. ¿Non se está mellor quentiño?. E gastaremos menos en calefacción, debían pensar os de antes. Agora parece que algo se move. Empeza a falarse de biodiésel, de 95% de enerxías renovábeis, de concellos sustentábeis, de vida no medio rural, por exemplo con banda larga. A modiño, tal vez, pero vese a intención.

9-11-2006 a 16-11-2006

.

Castelán lingua asoballada.

Pois si, resulta que segundo nos explica a Mesa pola normalización lingüística, os parlamentarios galegos xa poden usar diversos idiomas oficiais cando falen por teléfono móbil. Si, o español (faltaría máis), o catalán e mesmo o euskera. Falta só un, xa sabedes cal.

E que parece que as empresas toman exemplo dos organismos oficiais no tocante ao galego. Que si, que defendelo si, de boquilla o que faga falla, que despois, a hora de facer... Así se entende o lenta que vai a normalización dos topónimos. Non, que non vou volver a falar de La Coruña. Ogalla fose o único caso. Non. Podemos falar de Facenda, do Ministerio de Defensa ou, agora mesmo, de Renfe e de Adif (o seu administrador de infraestructuras) que son (no 2006) obxectivo de normalización para as ciberIrmandades da fala. O galego en Renfe viaxa aínda máis lento cós trens na “nosa comunidade”.

De aí a fonda preocupación diante do novo decreto para Secundaria dos sectores máis reacios ao noso idioma, aqueles como Eugenio Nasarre e María Xesús Saínz, que presentaron este xoves no parlamento galego unha proposición non de lei onde lle piden á Inspección Educativa que actúe para garantirlle ao profesorado galego "o dereito e liberdade dos profesores de lingua e literatura (suponse que galega) a elaborar programación didáctica en castelán". En fin, que eles tamén cren que Inspección Educativa non cumpre a súa función cando se trata de defender os dereitos lingüísticos. Pero por que será que o seu me soa a demagoxia...

Estatutos e transferencias

Claro que non só en materia lingüísticas isto vai lento. Hai transferencias que parecen cousa feita, como a de tráfico, por exemplo. Parece lóxica, pois temos uns problemas específicos, como a dispersión da poboación que conleva gran cantidade de “vías secundarias” (lease pistas asfaltadas), ou o terreo abrupto (e algunha que outras leira dalgún amigo de Alguén) que obrigan a facelas con moitas curvas e pendentes. Así que... Pois nada. O deputado Francisco Rodríguez preguntou que para cando a transferencia e o goberno respondeulle algo así como que “o tráfico e a circulación de vehículos a motor é unha competencia exclusiva do Estado, por entender que... a política de seguridade vial debe ser única para todo o país”. O máis curioso é que esta competencia xa está transferida a Cataluña e a Euskadi, o que parece indicar que eles (Cataluña e Euskadi) non son parte do “país” (e nós si, claro).

E con estas teimas enténdese a “irrupción” de Rajoy no debate estatutario. Vamos que el non quere entrar en cuestións que non interesan a ninguén, como a identitaria, pero que pasará por riba do seu cadáver quen queira poñer “nación” no estatuto galego. En fin que parece que Feijoo, xa sabedes, o seu segundo de por aquí, xa está pensando en como chamarnos. Ideas non deben faltar, abofé, pero o moscón cre sabe de boa tinta que a máis barallada é “Galicia is different”. Deste xeito preténdese contentar a todos, pois se fala do "feito diferencial galego" pero sen poñer a palabra nación onde poida ofender aos adalides da nación española.

As deputacións rebeldes

Sorpresa da semana foi a declaración de rebeldía, case diría que de soberanía, deses organismos de elección indirecta que son as deputacións provincias (sobre as mesmas recomendo ler este artigo de Xoán Antón Pérez Lema).

Non sei se sabedes, pero volo conto. O parlamento de Galicia (iste si elixido directamente polos votantes) solicitou a comparecencia das deputacións para explicar as principais liñas dos seus orzamentos. A razón é efectuar unha necesaria coordinación dos orzamentos públicos, lembremos que os orzamentos das deputacións supera xa aos que proveñen da unión europea. Pois nada, as deputacións botáronsenos ao monte e non acudiron. Sen máis. Ben, a da Coruña desculpouse por carta, que por algo alí manda o bipatito.

A destrucción do medio ambiente

A semana tróuxonos tamén a valoración de Nunca Máis da manifestación da dignidade, mentres segue a pelexa secular entre os que queren a conservación do medio ambiente e os que lles importa un pito. Entre os primeiros encontramos a verdegaia, que lanza unha campaña en defensa da Rede Natura 2000 pois queren que sexan un referente de sustentabilidade. Entre os segundos temos o caso de Nigrán. E a reacción do seu partido. De apoio total, claro. Ou non tan claro. Ben sei que non se pode dicir de ninguén, nin sequera do alcalde de Nigrán, que é corrupto mentres non se demostre xudicialmente que o é, pero á defensa do medio ambiente, neste caso urbanístico, non lle senta nada ben que un partido apoie tan rápida e radicalmente ao seu alcalde, malia os indicios existentes. Ao tempo coñecese a situación no concello de Barreiros. Estes feitos, xa moi repetidos, fainos aplaudir a iniciativa de potenciar a Axencia de Protección de Legalidade Urbanística.

A destrucción do oriente próximo.

Nesta semana destacamos tamén o artigo de “betanceiros que queredes” sobre a caída do muro de Berlín e o nacemento de novos muros, como xa dixo tamén este moscón. Nesta semana vemos como se afonda un deses muros, o causado por Israel, que se atreve a chamar (como sempre) “incidente lamentábel” (na boca da Ministra de Asuntos Exteriores israelita, Tzipi Livni) a masacre de hai tres días en Gaza. A condena internacional foi (coma sempre) imposibilitada pola administración Bush. Todo en base (coma sempre) á loita contra o terrorismo e o fundamentalismo. Un antiterrorismo practicado por un estado tan "pacífico" e tan "tolerante" como se viu na recente manifestación homosexual. En fin un país retratado polo seu presidente, acusado de varias violacións e envexado polo ruso Putin.

02-11-2006 a 09-11-2006

Continúa a farsa en Irak e en todo oriente medio e próximo. Estes día condearon á morte, na forca, a Sadam Husseim, o que merece un comentario de Xosé Luis Barreiro Rivas, El linchamiento judicial de Sadam Hussein, que recomendo ler. Mentres Israel segue a facer libremente o que máis lle presta, asasinar palestinos. Tal vez algo cambie, Bush perdeu as eleccións no seu feudo (USA, no resto do mundo coido que, se as houbera, hai tempo que as tiña perdido) e, algo é algo, Rumsfeld demitiu.

.

.

Tal vez, proximamente, o mundo se libre deste grupo, o de Bush, igual que por aquí nos libramos, por agora, do noso, o de Aznar. Aínda que, lamentábelmente seguen a dar a vara, como ese ex-ministro trampa español, Mayor Oreja, quen afirma que en Venezuela non hai democracia. E se queda tan pancho.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ou como Pedro J. Ramírez, o intrépido xornalista de investigación, tan ben retratado neste video de homo zapping, que recomendo aos que aínda non o teñan visto.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

De todos xeitos, non son só Bush e Aznar os que queren dar marcha atrás á historia. Mesmo ata máis atrás do século XX quere ir a actual presidencia europea (finlandesa desta volta), pretendendo autorizar horarios semanais de 60 horas, (de traballo, non de folganza).

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ante isto, hai algunhas respostas, como a de Nunca Máis que volve a convocar unha manifestación pola dignidade. Porque de certo, catro anos despois do prestige, seguimos case igual de preparados para outro. Nin un mal barco anticonaminación. De todos xeitos, a nova Xunta parece que intenta algo, dentro das súas competencias. Hai está o Plan de continxencia presentado recentemente.

.

.

.

.

E mentres traballan a prol da defensa medioambiental, outros, aínda que no seu nome, traballan para acabar de escangallala, como eses supostos amigos dos animais, (das londras?, dos patos?...) que volveron a soltar visóns, por terceira vez, xa, en Galiza.

.

Disto xa falaramos no moscón

.

.

.

.

.

E pasaron máis cousas nesta semana, que merecerían unha mosca: O éxito da folga do ensino polo galego, e a cada vez maior castelanización da sociedade galega que fai que haxa un 65% de falantes de 65 anos por un 29% de 29 anos, perdendo aproximadamente un 1% de falantes por cada ano, se ben a tendencia recupérase timidamente nos últimos anos. A victoria de Daniel Ortega en Nicaragua que se une á recente de Lula. A exixencia ás TV de deportes en galego ou o trunfo de Gómez Noia .

Relación de enlaces mencionados neste comentario semanal:

El linchamiento judicial de Sadam Hussein, por Barreiro Rivas, na Voz
Sadam condenado á forca, por Mundogaliza.
Demisión de Rumsfeld por Mundogaliza.
A masacre israelí en xornal.com
O bocazas de Mayor Oreja en Vieiros
O video de pedroj. En youtube
A semana de 60 horas, en vieiros
Manife de Nunca máis en sombrinha betanceira, mundo galiza, vieiros e plataforma nunca mais
O barco anticontaminación en vieiros
A solta de visóns por cartafol do mandeo, e adega.
Outros, o ensino parou con éxito en mundo galiza e a castelanización en vieiros. A victoria de Daniel Ortega en Nicaragua, en xornal.com. A de Lula, en mundogaliza , deportes en galego en vieiros e gómez noia en cartafol do mandeo).

Memorias, esquecementos e lembranzas

Recuperamos a memoria histórica ruando por Betanzos (fotos 1,2,3,4), Lembrando unha tumba na terra, sen lápida, sen nome, que quixeron que se esquecese. Alí segue, como a obrigaron a ter os golpistas. Lembramos que foi un dos alcaldes desta vila, do tempo da república, dos asasinados. Non esquecemos o seu nome, Xosé Novo. Non esquecemos que tiña ideas e ansias de realizalas, de sacar a Galiza do atraso. Lembramos que por iso o mataron. Lembramos que en Betanzos non ten unha rúa, como ten Manuel Fraga Iribarne, nin ten unha medalla, como ten Francisco Franco .

Lembramos que cando a alguén se lle dá unha rúa ou unha medalla é porque merece ser lembrado. ¿Como Santiago Rey Fernández Latorre e non sei que máis?. ¿Por ser un gran empresario, propietario, non o esquezamos, dun xornal moi subvencionado?. Lembramos que lla dan por unanimidade, aínda que diga o que di e defenda o que defende.

.

.

.

.

Unha rúa que, non o esquezamos, se une a un rueiro cheo de Alcaldes Francisco Vázquez, de Milláns Astray, de Generales Sanjurgo, de Avenidas de los Caídos...

.

.

.

.

Esquece Josemari, o buscaescotes. Que non se lembra de onde está o dirixente do PP Alfredo Timermans. Lástima, pola contra, que non se esqueza de repetir as súas fondas reflexións, e repetírnolas a cada pouco. Lástima que Murdoch, outro empresario de éxito, de máis éxito aínda que o Santiago Rey Fernández etc., (a xulgar porque ten moitos máis xornais, e supoño que tamén máis subvencións), se lembre de Josemari para dirixir a sección española do seu negocio. Aínda que se sae Aznar de presentador, na sección de humor, lembrareime de velo.

.

¿Foi un desmemoriado quen perdeu os exames na consellaría de Méndez Romeu, ese conselleiro de boa memoria que se lembrou dese L, que non era, non o esquezamos, o L de Legalidade?.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Boa memoria a que teremos que ter os betanceiros se queremos mercar, a fume de carozo, nos 15 minutos, contados, de aparcamento gratuíto con que nos vai agasallar o concello antes das eleccións.

.

.

.

.

.

.

.

Para pouca memoria a de Zara, que se esqueceu de pagar os tributos en Venezuela. Parece que non se lembrou de que a época de agasallos ás multinacionais do corrupto Carlos Andrés Pérez xa rematou naquel país. Chávez terá que lembrarllo. Pero xa sairá alguén por aí a lembrarnos que a defraudadora é unha empresa “española” e, non o esquezamos, iso faraa boa a ela e malo a Chávez.

.

.

.

.
Recuperación da memoria a que fixo o reino de León, o antigo convento, xunto a Galiza e ao norte de Portugal, da vella Gallaecia, que estes días saíu a rúa. Por fin.

Desmemoriado o Rebeco que en Asturias, ao norte de León, se esqueceu de que ser un animal de alta montaña e se quixo dar un baño. Sorte que se lembrou de nadar, aínda que ninguén acreditara ata agora que un rebeco soubese facelo.

Para lembrar, tamén, o artigo de Barreiro Rivas sensación de chapuza. Para non esquecer o asasinato de Couso hai xa máis de tres anos e sen castigo dos culpábeis. Lembrar tamén a rede básica de que nos fala, de pasada, Estrela esvaecida, os avións israelís sobre Beirut, a folga polo galego e o seu vídeo e o partido, mesmo para os que non nos gusta o fútbol, de Galiza-Ecuador.

En fin, unha semana para lembrar, para esquecer e mesmo para recuperar a memoria...

.

Enlaces 03.11.2006:

.

-Betanceiros que queredes, fotos 1,2,3,4, folga

-Cartafol do mandeo, tumba

-Betanzos. biz, Francisco Franco, mercar

-La Voz de Galicia, Santiago Rey, León, Rebeco, sensación de chapuza

-O moscón anteriores, rueiro, se lembrou

-MundoGaliza, Timermans, fondas reflexións, dirixir, perdeu, Couso

-Vieros.com, esqueceu de pagar

-Nodo 50, rede básica

-Estrela esvaecida, Estrela esvaecida

-Fifa, Galiza-Ecuador.