Ocorrentes e simpáticos
Para ver a presentación en pantalla enteira preme aquí
Pois si, esta foiche unha semana ben chea de ocorrentes en Galicia. Só co asunto este da correcta execución de obras como a estrada de Cangas, ou a autovía do Salnés, ou outras moitas abondaría. E é que, de seguir así, logo imos ter máis campos de golf ca Murcia. E con buratos máis grandes e mellor regados. Mesmo anegados.
Pero non só das obras de Pepe, Gotera e Otilio viviu o humor galego esta semana. Un novo partido, o partido galeguista, irrompe con forza e ganas de divertir (probablemente a falta de programa) na campaña electoral das municipais. Ás declaracións de hai uns días do secretario xeral do partido en Vigo, únense agora as realmente inxeniosas do candidato á alcaldía na Coruña, Carlos Marcos.
Ou non é inxenioso iniciar a súa “actuación política" (porque esta entrevista en alguén que se di galeguista é máis propia do teatro ou do circo) laiándose de que na Coruña estase a impoñer o galego. E o exemplo escollido... ¡A que non o imaxinades!. Pois si. ¡O topónimo!. E defendendo o L, claro, que un partido galeguista que non defendese o L non tería gacia. Non me digades que non é ocorrente, os “sucesores” de Castelao, segundo a súa publicidade, defendendo o L na Coruña e atacando a imposición do galego.
A continuación explicanos que "A Coruña necesita unha candidatura como Ciutadans de Cataluña”. Así, a vote pronto non parecerá moi gracioso, pero lembremos a relación entre ciutadans de Cataluña e o catalanismo ou, máis ben, o españolismo, Para lembralo recomendo reler este moscón
. E finalmente reclama poder facer unha candidatura e un programa con claro acento local (lease curuñisista, como as de Paco Vázquez). E a opinión do presidente do PG, o vigués Manuel Soto (compañeiro Soto), que considera que o candidato ten "pedigrí" dabondo para acubillarse debaixo das siglas do histórico partido e que «Xamais atoparás (dixo Manuel Soto, o presi) neste partido atrancos a ese coruñesismo intenso, aberto e ambicioso que profesas e que forma parte dun gran proxecto galeguista (sic.)».Si. Ben simpáticos que che son. Seguro que se Castelao ou Bóveda, ou algún outro galeguista histórico, volvese da tumba e lle dixeran que estes son os seus herdeiros, volverían a ela mortos da risa. Ou da pena. Ou, máis probábel, buscarían aos seus herdeiros noutras siglas.
Pero non foi a única declaración simpática da dereita. Porque parece que a dereita, a falta de outras argumentacións, lles entrou a vea simpática. Senón o cren miren as frases certamente ocorrentes que soltou o Feijoo sobre a proposta horaria: "O BNG quere avanzar na autodeterminación horaria" "en Europa pregúntanse como o 0,72 por cento da UE se quere separar do horario común",”cada metade no executivo chegue a unha hora diferente aos consellos da Xunta”, "estamos nun bigoberno en estado puro, a metade do goberno está no horario portugués e a outra metade no español".
Moi simpático, si, pero o certo é que a proposta é seria e afecta á saúde e á economía de Galiza. Que non se trata de unha autodeterminación horaria senón de estar no fuso horario da europa que está no noso fuso horario (ver mapa e presentación da mosquipedia). Que non é que Galiza se queira separar do horario común europeo (o 0,72 por cento da frase), senón unirse ao horario de parte significativa de Europa (Irlanda, Inglaterra e Portugal) e que, en tal caso, se trata de estar co horario anglo-portugués ou co hispano-polaco.
E pavero, ou simpatico, ou irónico, estivo Cacharro con Núñez Feijoo. Nunha interesante entrevista na Radio Galega deixa entrever a súa seguridade na derrota municipal do PP. Ata o punto de que xa pide a cabeza de Feijoo. E a do seu substituto como aspirante á deputación de Lugo, Xosé Manuel Barreiro. E a do candidato á alcaldía lucense, Joaquín García Díez. Asegurou que terán “que render contas ao seu propio partido no seu momento” se non conseguen manter, “cando menos”, os resultados logrados polos populares en 2003.
E finalmente ben simpática estivo tamén a presidenta do parlamento. Amante da súa música se ve que non lle acaba de coller o tranganillo ao himno desta terra en que, por sorte ou por desgracia, naceu e vive. A ela vanlle outros ritmos, que se lle vai facer, que cada quen ten os gustos musicais que ten. E que conste que ten dereito. O divertido, para ela, é que, aproveitándose do seu cargo, botounos unha versión do himno galego en flamenco, que é xustamente o que lle debe de gustar, que os seus gustos di ela que son moi cultos e non hai nada máis culto e máis internacional e integrador e todo iso, para un nacionalista español, que o flamenco.
Claro que, como di Guillerme Vázquez neste artigo, “é unha pena que outros non sigan o exemplo da señora Presidenta. ¡Interpretar, por exemplo, a Marsellesa con aires árabes, ou o himno andaluz con gaitas, ou o español con aire de sardana! Ou ben ese mesmo himno español, cando desfilen as tropas pola madrileñísima Castellana con base de “hard rock”.
Claro que, como insiste Guillerme, en ningún país se lles pasa pola cabeza confundir o seu himno con música. Iso tan culto só se lle debe ocorrer á Presidenta do Parlamento de Galiza.
Moi divertido este país. Si. Para morrer da risa, ou da pena.
Notas da presentación:
(1) a autovía no moscón
(2) outras moitas na Voz de Galicia
(3) o partido en Partido Galeguista
(4) realmente inxeniosas en Vieiros.com
(5) entrevista en La Voz de Galicia
(6) moscón en o moscón
(7) proposta en o moscón
(8) mapa e presentación en o moscón
(9 Radio Galega en CRTVG
(11) neste artigo en Gznación
Para ver a presentación en pantalla enteira preme aquí
Pois si, esta foiche unha semana ben chea de ocorrentes en Galicia. Só co asunto este da correcta execución de obras como a estrada de Cangas, ou a autovía do Salnés, ou outras moitas abondaría. E é que, de seguir así, logo imos ter máis campos de golf ca Murcia. E con buratos máis grandes e mellor regados. Mesmo anegados.
Pero non só das obras de Pepe, Gotera e Otilio viviu o humor galego esta semana. Un novo partido, o partido galeguista, irrompe con forza e ganas de divertir (probablemente a falta de programa) na campaña electoral das municipais. Ás declaracións de hai uns días do secretario xeral do partido en Vigo, únense agora as realmente inxeniosas do candidato á alcaldía na Coruña, Carlos Marcos.
Ou non é inxenioso iniciar a súa “actuación política" (porque esta entrevista en alguén que se di galeguista é máis propia do teatro ou do circo) laiándose de que na Coruña estase a impoñer o galego. E o exemplo escollido... ¡A que non o imaxinades!. Pois si. ¡O topónimo!. E defendendo o L, claro, que un partido galeguista que non defendese o L non tería gacia. Non me digades que non é ocorrente, os “sucesores” de Castelao, segundo a súa publicidade, defendendo o L na Coruña e atacando a imposición do galego.
A continuación explicanos que "A Coruña necesita unha candidatura como Ciutadans de Cataluña”. Así, a vote pronto non parecerá moi gracioso, pero lembremos a relación entre ciutadans de Cataluña e o catalanismo ou, máis ben, o españolismo, Para lembralo recomendo reler este moscón
. E finalmente reclama poder facer unha candidatura e un programa con claro acento local (lease curuñisista, como as de Paco Vázquez). E a opinión do presidente do PG, o vigués Manuel Soto (compañeiro Soto), que considera que o candidato ten "pedigrí" dabondo para acubillarse debaixo das siglas do histórico partido e que «Xamais atoparás (dixo Manuel Soto, o presi) neste partido atrancos a ese coruñesismo intenso, aberto e ambicioso que profesas e que forma parte dun gran proxecto galeguista (sic.)».Si. Ben simpáticos que che son. Seguro que se Castelao ou Bóveda, ou algún outro galeguista histórico, volvese da tumba e lle dixeran que estes son os seus herdeiros, volverían a ela mortos da risa. Ou da pena. Ou, máis probábel, buscarían aos seus herdeiros noutras siglas.
Pero non foi a única declaración simpática da dereita. Porque parece que a dereita, a falta de outras argumentacións, lles entrou a vea simpática. Senón o cren miren as frases certamente ocorrentes que soltou o Feijoo sobre a proposta horaria: "O BNG quere avanzar na autodeterminación horaria" "en Europa pregúntanse como o 0,72 por cento da UE se quere separar do horario común",”cada metade no executivo chegue a unha hora diferente aos consellos da Xunta”, "estamos nun bigoberno en estado puro, a metade do goberno está no horario portugués e a outra metade no español".
Moi simpático, si, pero o certo é que a proposta é seria e afecta á saúde e á economía de Galiza. Que non se trata de unha autodeterminación horaria senón de estar no fuso horario da europa que está no noso fuso horario (ver mapa e presentación da mosquipedia). Que non é que Galiza se queira separar do horario común europeo (o 0,72 por cento da frase), senón unirse ao horario de parte significativa de Europa (Irlanda, Inglaterra e Portugal) e que, en tal caso, se trata de estar co horario anglo-portugués ou co hispano-polaco.
E pavero, ou simpatico, ou irónico, estivo Cacharro con Núñez Feijoo. Nunha interesante entrevista na Radio Galega deixa entrever a súa seguridade na derrota municipal do PP. Ata o punto de que xa pide a cabeza de Feijoo. E a do seu substituto como aspirante á deputación de Lugo, Xosé Manuel Barreiro. E a do candidato á alcaldía lucense, Joaquín García Díez. Asegurou que terán “que render contas ao seu propio partido no seu momento” se non conseguen manter, “cando menos”, os resultados logrados polos populares en 2003.
E finalmente ben simpática estivo tamén a presidenta do parlamento. Amante da súa música se ve que non lle acaba de coller o tranganillo ao himno desta terra en que, por sorte ou por desgracia, naceu e vive. A ela vanlle outros ritmos, que se lle vai facer, que cada quen ten os gustos musicais que ten. E que conste que ten dereito. O divertido, para ela, é que, aproveitándose do seu cargo, botounos unha versión do himno galego en flamenco, que é xustamente o que lle debe de gustar, que os seus gustos di ela que son moi cultos e non hai nada máis culto e máis internacional e integrador e todo iso, para un nacionalista español, que o flamenco.
Claro que, como di Guillerme Vázquez neste artigo, “é unha pena que outros non sigan o exemplo da señora Presidenta. ¡Interpretar, por exemplo, a Marsellesa con aires árabes, ou o himno andaluz con gaitas, ou o español con aire de sardana! Ou ben ese mesmo himno español, cando desfilen as tropas pola madrileñísima Castellana con base de “hard rock”.
Claro que, como insiste Guillerme, en ningún país se lles pasa pola cabeza confundir o seu himno con música. Iso tan culto só se lle debe ocorrer á Presidenta do Parlamento de Galiza.
Moi divertido este país. Si. Para morrer da risa, ou da pena.
Notas da presentación:
(1) a autovía no moscón
(2) outras moitas na Voz de Galicia
(3) o partido en Partido Galeguista
(4) realmente inxeniosas en Vieiros.com
(5) entrevista en La Voz de Galicia
(6) moscón en o moscón
(7) proposta en o moscón
(8) mapa e presentación en o moscón
(9 Radio Galega en CRTVG
(11) neste artigo en Gznación
Nenhum comentário:
Postar um comentário